آن بعدازظهرهای یکشنبه

دلم برای آن بعدازظهرهای یکشنبه لک زده است تو کنار من بشینی پای کامپیوترت من گاهی نگات کنم تو لبخند بزنی برم واست چای درست کنم بیام جلوی کامپیوترت حرف بزنیم تو اون چشمای قشنگت زل بزنم از من سوال بپرسی من با هزار اشتیاف که انگار دنیا رو بهم دادن بیام هرچی میدونم بهت بگم تو خنده کنی و من عاشقانه ان خنده هات رو ببینم و در ذهنم بسپارم بعد به من بگی برو نمازت رو بخون من خنده کنم بگم چشم الان میرم