سخت است که یادش بدهی پر بگشاید، آخر برود در پی با غیر دویدن اعظم من، دوستت دارم و خواهم داشت دلم برایت به اندازه تمام دنیا تنگ شده است.اندازه ندارد اعظم من. تو این چند وقت اندازه صدها سال پیر شدمببین موهامو.قرص اعصاب چمیدونستم چیه.دستام وقتی تو دست تو بودن میلرزدین مگه؟ اما تصمیم گرفتم تا مدتی شاید هم همیشه دیگر اینجا برای تو ننویسم نمی دانم تا کی شاید دلم طاقت نیاورد و حرف های روی کاغذم را دوباره اینجا نوشتم ولی الان تصمیم دارم ننویسم دیگر برای
اشتراک گذاری در تلگرام
درباره این سایت